ارتباط داروهای هورمونی ضد بارداری با تومورهای مغزی – خبرگزاری آزیلاز | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرنگار آزیلاز به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش می دهند که داروی “مدروکسی پروژسترون استات” خطر مننژیوم داخل جمجمه ای را در صورت استفاده بیش از یک سال 5.6 برابر افزایش می دهد.

«نومی رولاند»، پزشک عمومی و اپیدمیولوژیست فرانسوی و سرپرست تیم تحقیق، می گوید: «در کشورهایی که استفاده از مدروکسی پروژسترون استات برای کنترل بارداری رایج است [74 میلیون کاربر در سراسر جهان]، ممکن است تعداد مننژیوم های قابل انتساب به این دارو بالا باشد.»

علاوه بر این، داروهای هورمونی یایسگی مدروژستون و پرومژستون خطر ابتلاء به مننژیوم داخل جمجمه را به ترتیب 4.1 و 2.7 برابر افزایش دادند.

به گفته محققان، مننژیوم های داخل جمجمه عمدتاً تومورهای غیر سرطانی هستند که در لایه های بافتی که مغز و نخاع را می پوشانند رشد می کنند. مننژیوم 40 درصد از سرطان های سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می دهد.

این سه دارو همگی حاوی پروژسترون بودند که مشابه هورمون طبیعی پروژسترون هستند. این دسته از داروها همچنین برای درمان بیماری هایی مانند اندومتریوز و کیست تخمدان نیز استفاده می شوند.

برای این مطالعه، محققان داده های سیستم بهداشتی فرانسه را برای بیش از 18000 زن که بین سال های 2009 تا 2018 تحت عمل جراحی مننژیوم داخل جمجمه قرار گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند.

هر مورد با پنج زن دیگر که مننژیوم داخل جمجمه ای نداشتند مطابقت داده شد.

تیم تحقیق استفاده زنان از داروهای پروژسترون، هیدروکسی پروژسترون، دیدروژسترون، مدروژستون، مدروکسی پروژسترون استات، پرومژستون، دینوژست و لوونورژسترل را دنبال کردند.

به گفته محققان، استفاده طولانی مدت به عنوان یک سال یا بیشتر تعریف شده است، زیرا به نظر می رسد هیچ خطری با استفاده از داروها برای کمتر از یک سال وجود ندارد.

تحقیقات بیشتر برای درک اینکه چرا این داروهای خاص ممکن است خطر تومور را در برخی از زنان افزایش دهند، مورد نیاز است.

این تیم گفت: «مطالعات آینده باید ارتباط بین مدت زمان مصرف و خطر پروژسترون های مورد مطالعه را بیشتر روشن کند.»

به گفته محققان، گیرنده های پروژسترون در بیش از 60 درصد مننژیوم ها وجود دارد که می تواند یک توضیح بالقوه در مورد این ارتباط ارایه دهد.