عبرت آموزی از تصمیم مردم  در 13 فروردین

به رغم بروز ناهماهنگی چندین باره بین مسیولان، فضای مجازی و مردم در ماجرای تعطیلی پارک ها در روز طبیعت، 23 روز گذشته از ماه مبارک رمضان و خصوصاً شب های قدر، نشان داد دینداری، عجین شده با ما ایرانیان است. 

به گزارش آزیلاز، محمدصادق فقفوری در یادداشتی با این عنوان در روزنامه جوان نوشت: بی تدبیری ای که در تصمیم های شتابزده رخ می دهد، نظیر همین اعلام خبر تعطیلی پارک ها در روز طبیعت و سپس تکذیب آن، نه تاثیری در تقویت دینداری مردم دارد و نه می تواند از تدین جامعه ایرانی بکاهد. پارک ها در روز طبیعت باز بودند و مردم هم حرمت روز شهادت مولای متقیان، حضرت علی (ع) را نگه داشتند؛ عده ای هم با آوردن سفره افطاری خود به پارک ها، هم سیزده را به در کردند و هم روزه داری را با آمیختن با سنت های ایرانی تکریم کردند. 
از مدت ها قبل، برخی در فضای مجازی و رسانه های فارسی زبان خارجی، به طور ضمنی و صریح تلاش می کردند به دلیل تقارن ماه مبارک رمضان با نوروز، وانمود کنند که ایرانی ها بین این دو مناسبت، نوروز را ترجیح داده و به روزه داری و سایر الزامات ماه رمضان پایبندی ندارند. نوروز که تمام شد، ماه مبارک رمضان هم رو به اتمام است و دو، سه هفته گذشته نشان داد که نه تن ها ایرانیان دینداری خود را به چیزی مشروط و معلق نمی کنند، بلکه اساساً بین پایبندی به سنت های صحیح ایرانی و التزام به احکام اسلامی، دوگانگی و تعارضی نمی بینند. 
شلوغی مساجد، حضور حداکثری در مراسم شب های قدر، خلوتی خیابان ها هنگام افطار و افطاری های خانوادگی و کاری به روال همه رمضان های گذشته، امسال هم در سراسر ایران قابل مشاهده بود. مسافرت های با قصد 10 روزه هم در عید امسال بیشتر از سال های گذشته رخ داد. این موارد نشان می دهد ایرانی ها هم رمضان و روزه داری را پاس داشته اند و هم نوروز را. 
یک نکته هم با مسیولان؛ واقعاً کدام عقل سلیمی به این نتیجه رسیده است که برای پاسداشت امام علی (ع) یا برای تکریم روزه داری در ماه رمضان، پارک ها را در روز طبیعت تعطیل کند؟! یعنی با تعطیلی پارک ها در روز طبیعتی که همزمان با سال روز شهادت امام علی (ع) شده است، محبت مردم به حضرت علی (ع) اضافه می شود؟! یا اگر سیزده به دری که با رمضان مصادف شده است، پارک ها تعطیل باشد، جلوه روزه داری در شهر بیشتر می شود؟! 
چنین تصمیماتی فقط می تواند از ذهن های منجمد و فرتوت که شوربختانه هنوز هم در گوشه و کنارها دفتر دستک و ریاست و مدیریتی بر عهده دارند در جامعه منتشر شود. پرپیداست که این انگاره های ذهنی، نه منطقی است و نه اثرگذار، بلکه اتفاقاً کاملاً برعکس، اثرات سوء گسترده ای در پی دارد. یک تحلیل بدبینانه هم این است که مسیولانی که چنین تصمیماتی به ذهنشان خطور می کند یا رسانه هایی که این گمانه ها را به عنوان یک تصمیم قطعی مخابره می کنند، تعمداً در پی ایجاد بدبینی و گسست اجتماعی در جامعه هستند. چنین مواردی نیازمند ورود دستگاه های نظارتی و قضایی است. 
درست است که شیوه های بروز و ظهور دینداری و از آن طرف نحوه عیان شدن دین گریزی متفاوت شده و همین موضوع ممکن است برخی را دچار اشتباه تحلیلی کند، اما این موضوع بر کسی پوشیده نیست که دینداری در جامعه ایرانی، نسل به نسل نهادینه تر شده است؛ دین را نمی توان از ایرانیان جدا کرد، چه ماه رمضان با نوروز متقارن شود و چه پارک ها را در روز طبیعت ببندند یا نبندند!

پایان خبر آزیلاز