ندا شهسواری: به درد تیم ملی نخورم، خداحافظی می کنم

کاپیتان تیم ملی تنیس روی میز زنان ایران در مورد خداحافظی از تیم این رشته گفت: اگر فکر کنم دیگر در ایران نمی توانم بازی کنم و انتخاب شوم و به درد تیم ملی نمی خورم، این رشته را کنار می گذارم.

به گزارش آزیلاز، مسابقات تنیس روی میز قهرمانی جهان از 27 بهمن به میزبانی بوسان کره جنوبی برگزار می شود و تیم زنان ایران در گروه دوم با ژاپن، برزیل، لوکزامبورگ و آفریقای جنوبی همگروه است. تیم ملی زنان ایران با ترکیب ندا شهسواری، شیما صفایی، مهشید اشتری، فاطمه یاری و صبا سراجی در این مسابقات شرکت می کند.

ندا شهسواری در مورد شرایط تیم ملی قبل از اعزام به این رقابت ها به آزیلاز گفت: خدا را شکر شرایط ما الان خیلی خوب است چون در چند ماه اخیر در مسابقات لیگ داخلی و لیگ ترکیه بازی کرده ایم. الان هم در آخرین اردوی آماده سازی تیم ملی هستیم. فینال مسابقات جهانی را داریم و سطح رقابت ها خیلی بالاست. بدشانس هستیم و هر بار قرعه مان بد می شود. گروه مان سخت است اما آمادگی خوبی داریم و فکر می کنم عملکرد خوبی داشته باشیم.

او در مورد حضور ثابت چند بازیکن در تیم ملی و هماهنگی آنها گفت: چند سالی است که من، شیما صفایی و مهشید اشتری در تیم ملی فیکس هستیم و به یک دستی رسیده ایم. شیما و مهشید بازیکنان خوب و تاثیرگذاری هستند. سال گذشته هم در بازی های کشورهای اسلامی اول شدیم. البته کسی فکرش را نمی کرد و همه ترکیه را قهرمان می دانستند اما خدا را شکر ما به مقام اول رسیدیم.

او در مورد شانس خود برای کسب سهمیه المپیک پاریس بیان کرد: دونفر برای انتخابی المپیک اعزام می شوند و باید ببینم که ابتدا در ایران انتخاب می شوم یا نه. همه تلاشم را می کنم امیدوارم هر کسی که توانایی و شایستگی دارد کسب سهمیه المپیک کند و یک نماینده زنان برای ایران داشته باشیم که باعث پیشرفت سطح پینگ پنگ زنان می شود.

شهسواری در واکنش به این سوال که بعد از تجربه دو المپیک لندن و ریو، همچنان انگیزه کافی برای المپیک سوم را دارد؟ گفت: المپیک آوردگاهی است که با همه مسابقات فرق دارد. چهار سال یکبار برگزار می شود که حساسیت و هیجان خاصی به این بازی ها می دهد. از طرفی پیام آور صلح است و جو آن فرق می کند. برای من همچنان تازگی دارد.

او در پاسخ به این سوال که فکر می کند در صورت کسب سهمیه حضور متفاوتی در المپیک خواهد داشت، بیان کرد:100 درصد. شاید سنم بالاتر رفته است اما از نظر تکنیکی و تجربه پخته تر شده ام و پینگ پنگ را بیشتر می فهمم اما مستلزم این است که با توجه به تجربه ام از نظر فیزیکی خودم را روی فرم نگه دارم چون هر چه سن بالاتر می رود باید از نظر فیزیکی آماده تر باشیم.

کاپیتان تیم ملی پینگ پنگ زنان در پاسخ به این سوال که تا چه زمانی ادامه خواهی داد، گفت: از آنجایی که زندگی من تک بعدی بوده و فقط در پینگ پنگ فعالیت داشته ام، سعی می کنم اگر ادامه بدهم یا بازیکنی را کنار بگذارم، باز هم به عنوان مربی یا نیروی فدراسیون در این رشته بمانم.

او در مورد خداحافظی از تیم ملی بیان کرد: اگر فکر کنم دیگر در ایران نمی توانم بازی کنم و انتخاب شوم و به درد تیم ملی نمی خورم، کنار می گذارم. بازیکن خودش حس می کند که چه موقع باید کنار بگذارد اما من فعلا بازی می کنم.

او در مورد کمرنگ شدن حضورش در مسابقات بین المللی گفت: حضورم در تورها کمتر شده چون مسابقات غیر رسمی است و به خاطر شرایط اقتصادی که همه جا وجود دارد، باید با هزینه اسپانسر یا شخصی برویم اما در مسابقات رسمی شرکت می کنیم. از آنجایی که در تورهای غیررسمی نیستم رنکینگم خیلی افت کرده است. الان هزینه یک حضور در یک تو  80 میلیون تومان است و اسپانسر هم کمتر سمت ورزش زنان می آید.

پایان خبر آزیلاز