«انرژی های تجدیدپذیر» کلید کاهش تاثیرات تغییرات اقلیمی

رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و استفاده از روش های پیشینیان در طرح های معماری و شهرسازی را از راهکارهای کاهش تاثیرات اقلیمی و افزایش تاب آوری در ایران برشمرد و گفت: بهره گیری از این راهکارها در سطح کشور ما بسیار کم است که با برنامه ریزی و تهیه یک برنامه کوتاه مدت به برخی از آن ها می توان دست یافت.

به گزارش آزیلاز تغییرات آب و هوایی یک تهدید واقعی و غیرقابل انکار برای بشریت به شمارمی رود و اثرات آن در حال حاضر قابل مشاهده است بنابراین انجام اقدامات لازم در این زمینه از اهمیت زیادی برخوردار است. موضوع روز جهانی هواشناسی در سال 2024 که هر سال 23 مارس (4 فروردین) گرامی داشته می شود «در خط مقدم اقدام اقلیمی» است. هدف 13 توسعه پایدار نیز کشورها را متعهد می کند که اقدام فوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و اثرات آن انجام دهند. پیشرفت در این هدف زمینه ساز پیشرفت در سایر اهداف توسعه پایدار است.

مهدی رهنما در گفت و گو با آزیلاز با اشاره به تاثیرات تغییرات اقلیمی اظهار کرد: تغییرات اقلیمی در مقیاس بزرگ رخ می دهد و ایران نیز از تبعات تغییر اقلیم تاثیر می پذیرد. نمونه بارز آن رخداد پدیده های حدی مانند بارش های سیل آسا، دمای بیش از حد نرمال، افزایش طوفان های شدید و طوفان های گرد و خاک است که طی  دهه اخیر در کشور ما افزایش یافته است. همچنین یکی دیگر از آثار تغییر اقلیم در ایران کاهش حدود 20 درصدی میانگین بارش و افزایش میانگین دمای کشور است.

وی با اشاره به افزایش میانگین دمای ایران گفت: بر اساس اسناد بالادستی مانند معاهده پاریس میانگین افزایش دما نباید بیش از 1.5 درجه سانتیگراد باشد که در ایران این افزایش دما بیش از میزان تعیین شده است، به گونه ای که امسال گرم ترین آذر ماه ایران به ثبت رسید.

رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو با اشاره به تمایل کشورهای استفاده کننده منابع نفتی مانند ایران برای تمرکز روی راهکارهای کاهش تاثیر تغییرات اقلیمی اظهار کرد: اقتصاد کشورهایی مانند ایران وابسته به منابع هیدروکربن است بنابراین الزامات کاهش تولید و مصرف سوخت های فسیلی را نمی توان به راحتی به مرحله اجرا رساند چراکه از نظر اقتصادی دچار مشکل خواهیم شد. در این خصوص کشورهای مختلف با برنامه ریزی و ارایه راهکارهای جایگزین سعی در اجرای تعهدات بین المللی خود و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دارند.

رهنما یکی از راهکارهای کاهش تاثیرات اقلیمی را استفاده از انرژی های تجدیدپذیر ذکر کرد وگفت: ایران از نظر وسعت مناطقی که تابش نور خورشید در برخی مواقع آن حدود 12 تا 13 ساعت است، قابلیت زیادی برای استحصال انرژی پاک از نور خورشید دارد علاوه بر آن می توانیم در مناطقی از ایران از انرژی بادی بهره ببریم و از آن برق تولید کنیم. به عنوان نمونه بر اساس برآورده های انجام شده، در منطقه «جیرنده» رودبار بالغ بر 1100 مگاوات برق ناشی از انرژی باد را می توانیم استحصال کنیم که معادل برق تولید شده در نیروگاه اتمی بوشهر است. از این راه می توان علاوه بر کاهش مصرف سوخت هیدروکربنی، انرژی مورد نیاز کشور را تامین کنیم.

وی بهره گیری از مطالعات و اقدامات پیشینیان در در طرح های معماری و شهرسازی را یکی دیگر از راهکارهای کاهش تاثیرات اقلیمی برشمرد و اظهارکرد: بافت معماری مناطق مرکزی ایران به گونه ای است که در گذشته به نوعی ساختمان می ساختند که بیشترین تاب آوری را در مقابل شرایط بد آب و هوایی داشته باشد، یعنی دیوار ساختمان ها ضخیم بود و تا 2 متراز سطح زمین اتاق هایی تحت عنوان پستو ساخته می شد تا زمستان گرم و تابستان خنک باشد علاوه بر آن کنار پنجره ها طاقچه هایی با عمق 60 تا 70 سانتیمتر بنا می شد تا تابستان ساختمان از تابش خورشید مصون باشد و زمستان ها که آفتاب با زاویه ملایم می تابد، وارد ساختمان شود. این اقدامات به کاهش تولید انرژی و مصرف سوخت های هیدوکربن منجر می شد.

رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو سومین راهکار را افزایش خدمات دولت الکترونیک ذکر کرد و گفت: این کار باعث کاهش ترددهای درون شهری و در نتیجه کاهش مصرف سوخت و به تبع آن اثرات تغییرات اقلیمی می شود.

وی در پاسخ به این پرسش که چه قدر از این راهکارها در ایران استفاده می کنیم، اظهارکرد: بهره گیری از این راهکارها بسیار کم است. برای نمونه ساختمان هایی با نمای شیشه ای ساخته می شود که موجب تجربه زمستان های سرد و تابستان های گرم در این ساختمان ها می شود و افزایش مصرف انرژی را در پی دارد.

رهنما در پایان گفت: با استفاده از انرژی های تجدید پذیر و طراحی و برنامه ریزی اجرای برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت می توانیم به برخی از این اهداف دست پیدا کنیم.
پایان خبر آزیلاز