مجازات خیانت زن متاهل

مجازات خیانت زن متاهل در قانون جمهوری اسلامی ایران بسته به نوع و شدت عمل ارتکابی متفاوت است و می تواند شامل شلاق تعزیری، شلاق حدی، و در موارد خاص، اعدام (رجم) باشد. این مجازات ها بر اساس مواد قانون مجازات اسلامی و با توجه به شرایط اثبات جرم تعیین می گردند و تفاوت هایی اساسی بین مفهوم عرفی خیانت و مصادیق مجرمانه آن در قانون وجود دارد که در این مقاله به تفصیل بررسی خواهد شد.

بنیان خانواده، سنگ بنای جامعه ای سالم و پویاست و وفاداری، از مهم ترین ارکان حفظ این بنیان محسوب می شود. در زندگی مشترک، تعهد به وفاداری و پرهیز از روابط خارج از چارچوب خانواده، از انتظارات اساسی زوجین از یکدیگر است. هرگونه نقض این تعهد، چه در بعد عاطفی و چه در بعد فیزیکی، می تواند به فروپاشی کانون خانواده منجر شود و تبعات حقوقی، اجتماعی و عاطفی گسترده ای به دنبال داشته باشد. در نظام حقوقی ایران، قانون گذار برای برخی از مصادیق نقض وفاداری زناشویی، مجازات هایی را در نظر گرفته است که به آن «مجازات خیانت زن متاهل» اطلاق می شود. این مجازات ها، لزوماً شامل هر نوع خیانتی که در عرف جامعه تعریف می شود، نیستند و تمایز قائل شدن بین خیانت عرفی و جرم قانونی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

هدف از این مقاله، ارائه راهنمایی جامع و موثق درباره ابعاد مختلف مجازات خیانت زن متاهل در قانون ایران است. در این مسیر، به تبیین مفهوم خیانت از منظر حقوقی، مصادیق مجرمانه آن، نحوه اثبات این جرائم در مراجع قضایی، و مجازات های قانونی مربوطه پرداخته می شود. همچنین، تأثیر خیانت بر حقوق مالی و خانوادگی زن و مرد، از جمله مهریه، نفقه، حضانت و تنصیف دارایی مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا مخاطبان بتوانند درکی دقیق و روشن از این پدیده و پیامدهای قانونی آن به دست آورند.

تبیین مفهوم خیانت و مصادیق آن از منظر قانون

مفهوم خیانت در جامعه و قانون، تفاوت های بنیادینی دارد. در حالی که در عرف، هرگونه عمل یا رابطه ای که ناقض وفاداری زناشویی تلقی شود، می تواند خیانت نام گیرد، قانون تنها به مصادیق مشخصی از آن با عنوان «رابطه نامشروع» یا «زنا» می پردازد و برای آن ها مجازات تعیین می کند. درک این تمایز برای فهم صحیح مجازات خیانت زن متاهل ضروری است.

تعریف لغوی و حقوقی خیانت

واژه خیانت در لغت به معنای نقض عهد و پیمان به صورت پنهانی است. در عرف جامعه، خیانت می تواند طیف وسیعی از رفتارها را در بر بگیرد؛ از روابط عاطفی پنهانی گرفته تا ارتباطات کلامی یا مجازی که حس اعتماد و وفاداری را خدشه دار می کنند. اما از منظر قانون مجازات اسلامی ایران، خیانت به معنای عام خود، جرم تلقی نمی شود. قانون صرفاً به روابط نامشروع و زنا که مصادیق مشخصی از نقض عفت عمومی و اخلاق خانواده هستند، عنوان مجرمانه داده است.

مصادیق مجرمانه خیانت زن متاهل در قانون مجازات اسلامی

در قانون مجازات اسلامی، مصادیقی که می توانند منجر به اعمال مجازات خیانت زن متاهل شوند، به دو دسته کلی تقسیم می گردند:

رابطه نامشروع دون زنا (ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی)

ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی به اعمالی اشاره دارد که منافی عفت هستند اما به حد زنا نمی رسند. این اعمال شامل تقبیل (بوسیدن)، مضاجعه (هم آغوشی)، لمس، و سایر افعال منافی عفت کمتر از زنا می شود. برای تحقق این جرم، زن و مرد نامحرم باید مرتکب این اعمال شوند. در صورتی که زن، متاهل باشد و این رابطه را با مردی دیگر برقرار کند، جرم رابطه نامشروع دون زنا محقق شده و مجازات تعزیری در پی خواهد داشت. تفاوت اصلی آن با زنا، عدم وقوع دخول است.

زنا (مواد ۲۲۱ تا ۲۳۲ قانون مجازات اسلامی)

زنا به معنای برقراری رابطه جنسی (دخول آلت تناسلی مرد تا ختنه گاه در واژن یا مقعد زن) بین زن و مرد نامحرم است. این جرم یکی از جدی ترین جرائم منافی عفت محسوب می شود و مجازات خیانت زن متاهل در این مورد، بسته به شرایط احصان، بسیار شدید است.

• زنای غیرمحصنه: در صورتی که زن متاهل، مرتکب زنا شود اما شرایط احصان را نداشته باشد (مثلاً به همسر خود دسترسی نداشته یا بالغ نباشد)، مجازات او شلاق حدی خواهد بود.
• زنای محصنه: این نوع زنا زمانی رخ می دهد که زن متاهل، بالغ و عاقل باشد، همسر دائمی داشته و امکان برقراری رابطه جنسی از طریق واژن یا مقعد با همسرش برای او فراهم باشد، و با این وجود اقدام به زنا با فردی دیگر کند. شرایط احصان بسیار دقیق بوده و برای تحقق آن، موارد ذکر شده باید کاملاً وجود داشته باشند. مجازات زنای محصنه، اعدام (رجم) است که البته در موارد خاصی می تواند به مجازات های دیگر تبدیل شود.

خیانت های غیرجنسی و نقش آنها در دعاوی حقوقی

همانطور که ذکر شد، خیانت عاطفی، کلامی و ارتباطات در فضای مجازی (مانند چت یا تماس تلفنی) که فاقد هرگونه عمل فیزیکی منافی عفت باشند، به خودی خود جرم کیفری و مشمول مجازات خیانت زن متاهل نیستند. اما این نوع روابط می توانند به عنوان اماره یا قرینه در پرونده های حقوقی، به ویژه دعاوی طلاق و خانوادگی، مورد استفاده قرار گیرند. امارات به قاضی کمک می کنند تا علم حاصل کند و در تصمیم گیری ها، به ویژه در مواردی مانند عدم پرداخت نفقه به دلیل عدم تمکین، یا تاثیر بر حضانت فرزندان، نقش مهمی ایفا کنند.

در نظام حقوقی ایران، تنها مصادیق مشخصی از نقض وفاداری زناشویی، مانند رابطه نامشروع دون زنا و زنا، جرم کیفری محسوب شده و مستوجب مجازات هستند؛ این در حالی است که خیانت عرفی دامنه ای بسیار گسترده تر از تعاریف قانونی دارد.

نحوه اثبات جرم خیانت زن متاهل در دادگاه

اثبات جرم خیانت، به دلیل ماهیت پنهانی و خصوصی آن، دشوار است. قانون گذار ادله خاصی را برای اثبات جرائم منافی عفت پیش بینی کرده است که هر یک شرایط و ضوابط خاص خود را دارند. برای اینکه مجازات خیانت زن متاهل قابل اجرا باشد، ابتدا جرم باید به درستی و با ادله قانونی اثبات شود.

ادله اثبات دعوی در جرائم منافی عفت (ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی)

ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی، ادله اثبات جرائم را شامل اقرار، شهادت، قسامه و سوگند (در موارد مقرر قانونی) و علم قاضی می داند. در جرائم منافی عفت، به خصوص زنا و رابطه نامشروع، این ادله به شرح زیر به کار می روند:

اقرار

اقرار به معنای اعتراف خود متهم به ارتکاب جرم است. شرایط اقرار برای اثبات زنا و رابطه نامشروع متفاوت است:

• برای اثبات زنا: متهم باید چهار مرتبه در دادگاه به ارتکاب زنا اقرار کند (ماده ۱۷۲ قانون مجازات اسلامی). این اقرار باید صریح و بدون ابهام باشد و از روی اجبار یا اکراه نباشد. در صورت انکار پس از اقرار در جرائم حدی، مجازات ساقط نمی شود.
• برای اثبات رابطه نامشروع دون زنا: یک مرتبه اقرار متهم در دادگاه کافی است.

نکته مهم این است که اقرار فرد سفیه (کسی که توانایی اداره امور مالی خود را ندارد) در امور کیفری معتبر است، زیرا اهلیت وی در مسائل کیفری همچنان پابرجاست.

شهادت شهود

شهادت شهود نیز یکی از ادله قوی برای اثبات جرائم منافی عفت است. شرایط و تعداد شهود برای زنا و رابطه نامشروع دون زنا متفاوت است:

• برای اثبات زنا: طبق ماده ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی، چهار مرد عادل یا سه مرد و دو زن عادل لازم است که همگی وقوع دخول را به صورت همزمان و مستقیم مشاهده کرده باشند. عدم رعایت این شرایط می تواند منجر به رد شهادت و حتی مجازات قذف برای شهود شود.
• برای اثبات رابطه نامشروع دون زنا: شهادت دو مرد عادل برای اثبات این جرم کفایت می کند. مشاهده مستقیم عمل منافی عفت، شرط اصلی است.

علم قاضی

علم قاضی یکی از مهمترین و رایج ترین راه های اثبات جرائم، از جمله جرائم منافی عفت است. علم قاضی می تواند از طریق امارات و قراین مختلفی حاصل شود. امارات به تنهایی دلیل اثبات جرم نیستند، اما می توانند به قاضی در رسیدن به علم کمک کنند. این امارات شامل:

• عکس، فیلم، پیامک، چت های خصوصی، صداهای ضبط شده و … .
• اظهارات مطلعین و گزارش های ضابطین قضایی.
• نتیجه تحقیقات محلی و گزارش های کارشناسی.

نکته حائز اهمیت این است که ارائه این مستندات باید با رعایت قوانین مربوط به حریم خصوصی و بدون توسل به شیوه های غیرقانونی باشد، در غیر این صورت ممکن است خود جمع آوری کننده با اتهاماتی مواجه شود. قاضی با بررسی مجموع این امارات و قراین، می تواند به علم برسد و بر اساس آن حکم صادر کند.

مراحل طرح شکایت و رسیدگی قضایی

جرائم منافی عفت، از جمله زنا و رابطه نامشروع، از جرائم خاصی هستند که در قانون آیین دادرسی کیفری، نحوه رسیدگی به آنها متفاوت است. طبق ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری، رسیدگی به جرائم منافی عفت مستقیماً در دادگاه آغاز می شود و نیازی به گذراندن مرحله دادسرا و صدور کیفرخواست ندارد. این بدان معناست که شاکی می تواند مستقیماً به دادگاه کیفری (کیفری ۱ یا کیفری ۲، بسته به نوع جرم و مجازات آن) مراجعه و شکایت خود را مطرح کند.

مراحل کلی طرح شکایت و رسیدگی عبارتند از:

1. تنظیم شکوائیه: شاکی (معمولاً شوهر) باید شکوائیه ای رسمی تنظیم کرده و در آن جزئیات جرم، زمان و مکان وقوع، و دلایل خود را ذکر کند.
2. ارائه دلایل: تمامی ادله و امارات جمع آوری شده (مانند اسکرین شات، فیلم، شهادت شهود) باید به دادگاه ارائه شوند.
3. رسیدگی در دادگاه: دادگاه پس از دریافت شکوائیه و دلایل، جلسات رسیدگی را تشکیل می دهد، اظهارات طرفین و شهود را می شنود و به بررسی مستندات می پردازد.
4. صدور حکم: پس از تکمیل تحقیقات و بررسی ها، قاضی بر اساس ادله موجود و علم حاصله، رأی خود را صادر می کند.

دادگاه کیفری ۱ صلاحیت رسیدگی به جرائم زنای محصنه (که مجازات آن اعدام است) را دارد، در حالی که دادگاه کیفری ۲ به جرائم رابطه نامشروع دون زنا و زنای غیرمحصنه رسیدگی می کند.

مجازات های قانونی خیانت زن متاهل

مجازات های قانونی برای خیانت زن متاهل در قانون مجازات اسلامی ایران، به شدت به نوع و شدت عمل ارتکابی بستگی دارد. این مجازات ها به دو دسته کلی مجازات های تعزیری و حدی تقسیم می شوند که هر کدام آثار و ویژگی های خاص خود را دارند.

مجازات رابطه نامشروع دون زنا

در صورتی که زن متاهل مرتکب اعمالی شود که مشمول رابطه نامشروع دون زنا هستند (مانند بوسیدن، هم آغوشی، لمس و سایر افعال منافی عفت کمتر از زنا) مجازات خیانت زن متاهل در این حالت بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی تعیین می گردد. این مجازات، تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری است. مجازات تعزیری به معنای مجازاتی است که نوع و میزان آن توسط قاضی، در محدوده قانونی، قابل تعیین و تغییر است. از این رو، در صورت وجود جهات تخفیف (مانند ابراز ندامت، فقدان سابقه کیفری، میانجیگری و…)، امکان تخفیف، تعلیق یا حتی تبدیل این مجازات به جزای نقدی یا سایر مجازات های جایگزین وجود دارد.

مجازات زنای زن متاهل

زنا، به عنوان شدیدترین مصداق خیانت جنسی، دارای مجازات حدی است که از پیش در شرع و قانون تعیین شده و قاضی نمی تواند آن را تخفیف یا تغییر دهد. مجازات خیانت زن متاهل در مورد زنا، بسته به وجود شرایط احصان، متفاوت است:

• زنای غیرمحصنه (زن متاهلی که شرایط احصان را ندارد): اگر زن شوهردار مرتکب زنا شود اما شرایط احصان برای او فراهم نباشد (مثلاً به همسر خود دسترسی برای برقراری رابطه جنسی مشروع نداشته باشد)، مجازات او ۱۰۰ ضربه شلاق حدی خواهد بود. این مجازات غیر قابل تخفیف و تبدیل است.
• زنای محصنه (زن متاهلی که شرایط احصان را دارد): در این حالت، زن متاهلی که بالغ و عاقل است، همسر دائمی دارد، و هر زمان که بخواهد امکان برقراری رابطه جنسی از طریق واژن یا مقعد با همسرش برای او فراهم است، اگر با مردی دیگر زنا کند، مجازات خیانت زن متاهل برای او، اعدام (رجم یا سنگسار) است. در حال حاضر و با توجه به تغییرات قانون مجازات اسلامی، در بسیاری از موارد، مجازات رجم به مجازات های دیگری نظیر اعدام از طرق دیگر یا شلاق و حبس ابد تبدیل می شود، اما اصل حکم رجم همچنان در قانون وجود دارد. لازم به ذکر است که زن شوهردار در دوران عقد، اگر پیش از نزدیکی با شوهر مرتکب زنا شود، مشمول رجم نمی گردد و مجازات او شلاق حدی است.

تفاوت مجازات حدی و تعزیری و آثار آن

درک تفاوت بین مجازات حدی و تعزیری برای فهم مجازات خیانت زن متاهل حیاتی است:

• مجازات حدی: مجازات هایی هستند که در شرع مقدس و به تبع آن در قانون مجازات اسلامی، نوع، میزان و کیفیت اجرای آن ها صراحتاً تعیین شده است (مانند ۱۰۰ ضربه شلاق برای زنای غیرمحصنه یا اعدام برای زنای محصنه). قاضی هیچ اختیاری در تخفیف، تبدیل، یا تعلیق این مجازات ها ندارد.
• مجازات تعزیری: مجازات هایی هستند که نوع و میزان آن ها در شرع مشخص نشده و تعیین آن به نظر حاکم (قاضی) واگذار شده است. در قانون نیز حداقل و حداکثری برای آن ها تعیین شده است (مانند تا ۹۹ ضربه شلاق برای رابطه نامشروع دون زنا). قاضی با توجه به شرایط پرونده، شخصیت مجرم، و جهات تخفیف، می تواند میزان مجازات را در محدوده قانونی تعیین، تخفیف، تعلیق، یا تبدیل کند.

این تفاوت در نوع مجازات، مستقیماً بر امکان تخفیف و انعطاف پذیری حکم صادره تأثیر می گذارد.

تاثیر خیانت زن بر حقوق مالی و خانوادگی

اثبات خیانت زن، علاوه بر مجازات خیانت زن متاهل در بعد کیفری، می تواند تبعات مهمی بر حقوق مالی و خانوادگی او داشته باشد. این تبعات، گاهی با تصورات رایج در جامعه متفاوت است و نیاز به تبیین دقیق قانونی دارد.

تاثیر بر مهریه

یکی از رایج ترین تصورات غلط در جامعه این است که اثبات خیانت زن، منجر به سلب مهریه او می شود. این تصور از نظر قانونی صحیح نیست. مهریه، یک حق مالی است که به محض جاری شدن عقد نکاح، زن مالک آن می شود و هیچ ارتباطی به حسن رفتار یا وفاداری او در طول زندگی مشترک ندارد. بنابراین، حتی در صورت اثبات خیانت زن و اعمال مجازات خیانت زن متاهل، او همچنان مستحق دریافت مهریه خود خواهد بود و مرد مکلف به پرداخت آن است. مهریه تنها در صورتی ساقط می شود که زن خود آن را ببخشد، یا در عقد نکاح شرط شود که در صورت تخلف زن از شروط خاص، مهریه او ساقط گردد که این شرط نیز باید به صراحت در عقدنامه قید شده باشد و امکان آن محدود است.

تاثیر بر نفقه

نفقه، به معنای هزینه های زندگی زن است که در صورت تمکین او از همسر، بر عهده مرد قرار دارد. خیانت زن به تنهایی، مستقیماً منجر به سلب نفقه نمی شود، اما می تواند نقش مهمی در اثبات عدم تمکین خاص و عام او ایفا کند. اگر اثبات شود که زن به دلیل رابطه خارج از ازدواج، از انجام وظایف زناشویی خود سرباز زده یا منزل مشترک را ترک کرده است (عدم تمکین عام)، در این صورت حق دریافت نفقه از او سلب خواهد شد. در واقع، خیانت به عنوان شاهدی برای عدم تمکین می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

تاثیر بر تنصیف دارایی (اجرت المثل ایام زوجیت)

تنصیف دارایی یا شرط تا نصف دارایی که معمولاً در سند ازدواج قید می شود، به این معناست که اگر مرد بدون دلیل موجه و صرفاً به خواست خود تقاضای طلاق کند، مکلف است تا نصف اموالی که در طول زندگی مشترک به دست آورده، به زن منتقل کند. اگر مرد بتواند خیانت همسر خود را به عنوان دلیلی موجه برای طلاق اثبات کند و طلاق بر اساس این دلیل صادر شود، شرط تنصیف دارایی دیگر اعمال نخواهد شد و زن مستحق دریافت سهمی از اموال مرد نخواهد بود. در اینجا نیز، اثبات قانونی خیانت، مجازات خیانت زن متاهل را در بعد مالی برای زن به همراه دارد.

حق طلاق و ازدواج مجدد مرد

حق طلاق اصالتاً با مرد است و مرد می تواند حتی بدون ارائه دلیل موجه نیز همسر خود را طلاق دهد، اگرچه در این صورت باید تمامی حقوق مالی زن از جمله مهریه و نفقه را به طور کامل پرداخت کند و ممکن است مشمول شرط تنصیف دارایی نیز شود. اما اگر مرد بتواند خیانت همسر خود را اثبات کند، این موضوع می تواند به عنوان یک دلیل موجه برای طلاق از سوی مرد تلقی شود و پیامدهای مالی آن را تغییر دهد (همانطور که در مورد تنصیف دارایی ذکر شد). همچنین، در صورت اثبات خیانت زن، مرد برای ازدواج مجدد نیازی به کسب اجازه از همسر اول خود نخواهد داشت، که این امر یکی دیگر از تبعات اثبات جرم خیانت زن متاهل است.

مجازات مرد در صورت عدم اثبات خیانت (قذف یا افترا)

بسیار مهم است که مرد قبل از طرح اتهام خیانت، از وجود دلایل کافی و محکم اطمینان حاصل کند. اگر مردی بدون ادله اثباتی قوی، همسر خود را به زنا یا لواط متهم کند، ممکن است خود با اتهام قذف مواجه شود. مجازات قذف ۸۰ ضربه شلاق حدی است. همچنین اگر اتهام خیانت به صورت کلی (نه زنا یا لواط) باشد و مرد نتواند آن را اثبات کند، ممکن است متهم به افترا شده و با مجازات های تعزیری روبرو شود. بنابراین، توصیه اکید می شود که در چنین مواردی، حتماً با وکیل متخصص مشورت گردد.

تاثیر خیانت بر حضانت فرزندان

حضانت فرزندان پس از طلاق، با توجه به مصلحت فرزند تعیین می شود. آیا خیانت زن به تنهایی باعث سلب حضانت از او می شود؟ پاسخ منفی است. دادگاه، مصلحت طفل را بر هر چیز دیگری ترجیح می دهد. اگرچه رفتار غیراخلاقی مادر می تواند در تصمیم گیری قاضی مؤثر باشد، اما صرف اثبات خیانت و اعمال مجازات خیانت زن متاهل به معنای خودکار سلب حضانت از او نیست. قاضی تمامی جوانب از جمله توانایی مادر در تربیت، محیط زندگی، سلامت روانی او و وابستگی عاطفی فرزند به مادر را بررسی کرده و سپس تصمیم گیری می کند. مگر اینکه اثبات شود خیانت مادر به حدی است که ادامه حضانت توسط او به مصلحت کودک نیست و آسیب های روانی و تربیتی به فرزند وارد می شود.

اثبات خیانت زن، مهریه او را سلب نمی کند، اما می تواند بر حقوقی مانند نفقه، تنصیف دارایی و حق ازدواج مجدد مرد تاثیرگذار باشد و در موارد خاص، منجر به سلب حضانت گردد.

نتیجه گیری

مسئله خیانت زن متاهل، از پیچیدگی های حقوقی و اجتماعی فراوانی برخوردار است. در این مقاله تلاش شد تا با تبیین دقیق مفاهیم، مصادیق، و مجازات خیانت زن متاهل از منظر قانون مجازات اسلامی ایران، راهنمایی جامع و روشنی برای مخاطبان ارائه شود. مهم ترین نکته، تمایز قائل شدن میان مفهوم عرفی خیانت و مصادیق مجرمانه آن در قانون است. خیانت در قانون صرفاً به روابط نامشروع دون زنا و زنا محدود می شود که هر یک مجازات های خاصی از شلاق تعزیری تا اعدام را در پی دارند.

اثبات این جرائم، نیازمند ادله قانونی محکم از جمله اقرار، شهادت شهود با شرایط خاص، و علم قاضی است که از طریق امارات و قراین حاصل می شود. علاوه بر مجازات های کیفری، اثبات خیانت می تواند تاثیرات مهمی بر حقوق مالی و خانوادگی زن داشته باشد، اگرچه مهریه زن اصولاً از این قاعده مستثنی است. با توجه به حساسیت و پیچیدگی های این پرونده ها، اکیداً توصیه می شود که افراد درگیر با چنین مسائلی، حتماً با وکیل متخصص در حوزه حقوق خانواده و کیفری مشورت کنند تا بتوانند از حقوق خود به درستی دفاع کرده و تصمیمات مقتضی را اتخاذ نمایند. حفظ بنیان خانواده و رعایت تعهدات اخلاقی و قانونی در روابط زناشویی، همواره از اهمیت بالایی برخوردار است.

سوالات متداول

آیا خیانت عاطفی یا چت در فضای مجازی جرم کیفری محسوب می شود؟

خیر، خیانت عاطفی، چت یا تماس تلفنی در فضای مجازی به خودی خود جرم کیفری محسوب نمی شوند، مگر اینکه این ارتباطات منجر به وقوع مصادیق رابطه نامشروع دون زنا یا زنا شوند. این نوع خیانت ها می توانند به عنوان اماره یا قرینه در پرونده های حقوقی مانند طلاق به علم قاضی کمک کنند.

اگر شوهر نتواند خیانت همسرش را ثابت کند، چه عواقبی برای او دارد؟

در صورتی که مردی همسر خود را به زنا یا لواط متهم کند و نتواند آن را اثبات نماید، ممکن است متهم به جرم قذف شده و مجازات ۸۰ ضربه شلاق حدی برای او در نظر گرفته شود. اگر اتهام، کلی و نه زنا یا لواط باشد و اثبات نشود، ممکن است جرم افترا محقق شده و مجازات های تعزیری در پی داشته باشد.

آیا اثبات خیانت زن می تواند مهریه او را از بین ببرد؟

خیر، مهریه یک حق مالی است که به محض جاری شدن عقد نکاح برای زن ثابت می شود و اثبات خیانت زن، آن را ساقط نمی کند. زن حتی در صورت ارتکاب خیانت نیز مستحق دریافت مهریه خود است.

در صورت خیانت زن، آیا مرد می تواند همسر خود را طلاق دهد؟

بله، حق طلاق اصالتاً با مرد است و او می تواند همسر خود را طلاق دهد. اثبات خیانت زن می تواند به عنوان دلیلی موجه برای طلاق از سوی مرد در نظر گرفته شود و بر برخی از حقوق مالی زن (مانند تنصیف دارایی) تاثیرگذار باشد.

آیا خیانت زن، باعث سلب حضانت فرزندان از او می شود؟

خیر، خیانت زن به تنهایی به معنای سلب حضانت از او نیست. دادگاه در تعیین حضانت، مصلحت فرزند را در اولویت قرار می دهد. تنها در صورتی که اثبات شود خیانت مادر به حدی است که نگهداری فرزند توسط او به مصلحت کودک نیست و به تربیت او آسیب می رساند، ممکن است حضانت سلب شود.

شرایط احصان برای مجازات زنای زن متاهل چیست؟

احصان در مورد زن متاهل به این معناست که او همسر دائمی و بالغ داشته باشد و امکان برقراری رابطه جنسی از طریق واژن یا مقعد با همسرش برای او فراهم باشد. در صورت وجود این شرایط و ارتکاب زنا، مجازات زن اعدام (رجم) خواهد بود.

تفاوت زنای محصنه و زنای غیرمحصنه چیست؟

زنای محصنه به زنایی گفته می شود که توسط زن متاهلی که شرایط احصان را دارد، انجام شود و مجازات آن اعدام (رجم) است. زنای غیرمحصنه به زنایی اطلاق می شود که توسط زن متاهلی که شرایط احصان را ندارد (یا زن مجرد) صورت گیرد و مجازات آن ۱۰۰ ضربه شلاق حدی است.

در صورت ارتکاب رابطه نامشروع دون زنا توسط زن متاهل، مجازات چیست؟

در صورت ارتکاب رابطه نامشروع دون زنا (مانند بوسیدن، هم آغوشی، لمس و افعال منافی عفت کمتر از زنا) توسط زن متاهل، مجازات او تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری است. این مجازات می تواند با توجه به شرایط، تخفیف، تعلیق یا تبدیل شود.