مرگ دختر ۲۸ ساله در کیش، هنگام موتور سواری

ریحانه نتوانست موتور را متوقف کند و ناگهان موتور از ارتفاع به پایین سقوط کرد و روی صخره های کنار ساحل فرود آمد. دختر جوان که کلاه ایمنی بر سر نداشت به شدت آسیب دید و از هوش رفت. دوستش و افرادی که شاهد ماجرا بودند اورژانس را خبر کردند و دقایقی بعد ریحانه به بیمارستان کیش منتقل شد. پزشکان می گفتند که او به دلیل شدت ضربه به سر دچار خونریزی مغزی شده و به کما رفته است. دختر جوان در بخش مراقبت های ویژه بستری شد و در این مدت پزشکان تلاش زیادی برای معالجه او کردند اما همه علائم و آزمایش ها از اتفاقی دردناک خبر می داد.

مرگ مغزی

پدر ریحانه می گوید: دخترم با یکی از دوستان صمیمی اش برای تفریح به کیش رفته بودند. در این مدت هر روز با او صحبت می کردیم و در جریان امور بودیم. روز حادثه دوستش با ما تماس گرفت و ما را در جریان تصادف ریحانه قرار داد. همان روز من و مادرش با پروازی که انگار به اندازه یک عمر طول کشید خودمان را به جزیره کیش رساندیم و بلافاصله به بیمارستان رفتیم.

وی می افزاید: وقتی به بیمارستان رسیدیم به ما گفتند که ریحانه در آی سی یو بستری است. زمانی که دخترم را با سر باندپیچی شده و صورت زخمی دیدم دنیا روی سرم خراب شد. پزشکان گفتند که سطح هوشیاری اش به شدت پایین آمده و ۳ روز از بستری شدن دخترم در بیمارستان می گذشت که بعد از انجام آزمایش های مختلف به این نتیجه رسیدند که وی دچار مرگ مغزی شده است. با این حال باید این نظریه از سوی یک پزشک متخصص پیوند اعضا تأیید می شد. بدین ترتیب یک پزشک از شیراز به کیش آمد تا نظر نهایی را ارائه دهد.

وی اضافه می کند: بلافاصله کمیسیون پزشکی تشکیل شد و بعد از بررسی پرونده و نتایج آزمایش ها مرگ مغزی دخترم اعلام شد و این یعنی او هرگز به زندگی بازنخواهد گشت. در این شرایط بود که کادر بیمارستان ماجرا را به ما اطلاع دادند و پیشنهاد کردند که اعضای بدن دخترم را اهدا کنیم. آنها گفتند که دو راه داریم یا پیکر دخترم را برای دفن به تهران منتقل کنیم یا اینکه اعضای بدنش را اهدا کنیم.

تصمیم سخت

این پدر داغدیده برای اینکه همسر خود را آماده شنیدن این سخنان دردناک کند لحظات بسیار وحشتناکی را سپری می کرد. او می گوید: با همسرم صحبت کردم و به او یک ساعت زمان دادم تا فکر کند. هر دوی ما در حیاط بیمارستان فریاد می زدیم و از خدا می خواستیم کمکمان کند و به ما صبر و آرامش بدهد. مهدآرا می افزاید: بالاخره هر دو راضی شدیم تا این تصمیم سخت را برای نجات چند انسان دیگر بگیریم. با همه غم و اندوهی که داشتیم برگه های اهدای عضو را امضا کردیم و اجازه دادیم که اعضای بدن دخترمان برای نجات جان بیماران نیازمند اهدا شود. این پدر داغدار می گوید: کلیه ها و کبد او برای نجات جان چند نفر به شیراز منتقل شد و پس از آن پیکر دخترم به تهران منتقل و به خاک سپرده شد.