انقراض بزرگترین پستاندار جهان با تغییرات آب و هوایی مرتبط است

یک مطالعه در چین نشان داد «گیگانتوپیتکوس» (Gigantopithecus)، پستاندار غول پیکری که 215 هزار تا 295 هزار سال پیش منقرض شد، نتوانست خود را با تحولات زیست محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی سازگار کند و در نتیجه از روی زمین ناپدید شد.

به گزارش آزیلاز، مطالعه ای که در ژورنال «نیچر» منتشر شده است به بررسی انقراض گیگانتوپیتکوس، همچنین به عنوان Gigantopithecus blacki می پردازد.

کارشناسان در این مطالعه کشف کردند گیگانتوپیتکوس، یک پستاندار با ارتفاع حدود 2.5 تا 3 متر و وزن 350 تا 400 کیلوگرم به دلیل کاهش جمعیت ناشی از تغییرات در زیستگاه و ترجیحات غذایی همراه با تغییرات فصلی منقرض شد.

به گزارش خبرگزاری آناتولی، تحقیقات اخیر در مورد این حیوانات شامل بررسی کامل دندان، فک و سایر اعضای بدن یافت شده در غارهای چین بوده است.

گیگانتوپیتکوس یا غول میمون، بزرگ ترین میمون سان شناخته شده تاریخ است. نخستین بار نزدیک به 80 سال پیش، یک انسان شناس هلندی به نام «گوستاو هاینریش رالف»، دندانی غول آسا و مشابه دندان های انسان را در داروخانه ای در هنگ کنگ کشف کرد و جانوری را که روزگاری صاحب آن دندان بود، گیگانتوپیتکوس نامید. از آن روز تاکنون، هزاران دندان بزرگ تر و همچنین سه استخوان فک در آسیای جنوبی پیدا شده است. این مدارک نشان می دهند که وقتی گیگانتوپیتکوس سر پا می ایستاد، قدش به سه متر می رسید و وزنی بالغ بر 500 کیلوگرم داشته است. (قد و قواره ای که آن را تبدیل به بزرگ ترین میمون تاریخ کرده است.)

در همین حال، کارشناسان تاکید کردند وقتی گونه ای با کمبود غذا مواجه می شود و برای یافتن یک زیستگاه مناسب تلاش می کند، مجبور به مهاجرت، دستخوش تغییرات یا انقراض می شود.

همچنین به گفته کارشناسان، در آن دوره، یک تغییر آب و هوایی بسیار جدی رخ داد که به عنوان آخرین عصر یخبندان شناخته شد. نکته مهم در اینجا صرفاً یخ زدگی تا حد مرگ به دلیل هوای بسیار سرد نیست؛ این شرایط نه تنها بر حیوانات، بلکه بر گیاهان و کل زمین تاثیر می گذارد. ما مشاهده می کنیم که این حیوانات نتوانستند با تغییرات آب و هوایی سازگار شوند.

تغییرات اقلیمی می تواند منابع غذایی حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد و آن ها مجبور می شوند تا ترجیحات غذایی خود را تغییر دهند.

پایان خبر آزیلاز